سیاسفید

1.ابراهیم حاتمی کیا

او یکی از بهترین و سالم ترین فیلمسازان سینمای ایران است. دو سال پیش که سومین سوگواره لحظه های عاشورایی را برگزار کردم حاتمی کیا مهمان ویژه ما بود. همان روزها بود که گفت با قدرت مسیرت را ادامه بده و مایوس نشو. تو باید به سهم خودت اعتماد حوزه های علمیه را نسبت به سینما جلب کنی و همین اتفاقات می تواند حلقه وصل سینماگران و روحانیون باشد.

این بار هم مرا ترغیب کرد تا خسته نشوم و مستند بسازم. او گفت با حضور افرادی مثل تو و پیگیری جدی و خستگی ناپذیر می توانید حرف تازه ای را وارد سینما کنیم.

گفتم: مگر کسانی قبل تر از ما با هویت طلبگی وارد سینما نشده اند؟ گفت: چرا. گفتم: آیا کاری هم کرده اند با اندکی مکث گفت نه و بعد ادامه داد: شما می توانید سرآغاز این راه باشید و با عقبه ی فکری تان در این سینما تاثیرگذار باشید.

خب این ها را ابراهیم حاتمی کیا گفت با سینما و هویت مشخصش. پس می توان ناامید نبود از ایجاد تغییر در این سینما و امیدوار بودن به آینده ی آن.

2.روح الله حجازی

فیلمسازی که آثار سینمایی «روزگار سپری شده»(١٣٨٢)، «در میان ابرها»(١٣٨۶)، «زندگی خصوصی آقا و خانم میم»(١٣٩٠) و در جشنواره سی و دوم "زندگی مشترک آقای محمودی و بانو" را در کارنامه دارد. همچنین فیلم‌های تلویزیونی «سپیده»، «سایه» و «ستاره» با محوریت موضوع تولد، زندگی و مرگ از دیگر آثار اوست.

نکته جالب آنکه این فیلمساز دارای تحصیلات حوزوی است و به سینما روی آورده تا با زبان تصویر به دغدغه هایش بپردازد. با او درباره سینمایش هم کلام شدم و قول گرفتم تا در آینده ای نزدیک در مشهد میزبان او و فیلم هایش باشیم. به هر حال دیدن فیلمسازانی با ای سرگذشت برای طلاب علاقه مند به این عرصه خالی از لطف نیست.

3.یحیی نطنزی

او متولد 1362 و یکی از پرکارترین منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران است. آثار او را می توان در مجله سینمایی 24 به وفور مشاهده کرد.