سیاسفید

پاسخ به ادعاهای یک شاعر!!

در این مطلب با ادعای شاعری روبرو می شوید که در اشعارش "ارباب" گفتن برای امام حسین را شرک می داند. و در ادامه به پاسخ این ادعا می پردازیم؛

ادعای این شاعر:

ايشان در ابياتي كه منتسب به حضرت قيام عاشورا دانسته چنين گفته است:

در سینه اگر محبت من داری

ارباب مخوان مرا ، که عبداللهم

گفتی به من ارباب ! خطا گفتی تو

شرمنده شدم ز دوست، تا گفتی تو

شاعر تلاش کرده است که "ارباب" گفتن را به مقام الوهیت ربط بدهد. از همین رو در ادامه چنین مي گويد:

شرک است به بنده ای « خدا » گفتی تو

 اما در پاسخ بايد گفت:

برای درک درست از کلمه "ارباب" در ادبیات فارسی به کتب لغات فارسی مراجعه کردیم. برای این کلمه معانی متعددی در بین علمای پارسی از جمله لغتنامه  "عمید" و "معین" نوشته شده است مانند:

صاحب. مالک. آقا. پروردگار. رئیس. بزرگ

حال سوال اینجاست كه شاعر بر چه اساسی از کلمه ارباب برداشت الوهیت کرده و آن را شرک خوانده است؟ آیا وي تاكنون کتب لغت را دیده است؟

جالب اینجاست زمانی که به اشعار بزرگان شعر پارسی مراجعه می کنیم، با کاربرد متعدد کلمه ارباب در اشعار آنها روبرو می شویم. که در این خلاصه به نمونه ای از آنها اشاره می کنم؛

سعدی در غزلیاتش غزل 250 چنین نوشته است:

نظری کن به من خسته که ارباب کرم

به ضعیفان نظر از بهر خدا نیز کند

اوحدی مراغی نیز چنین گفته است:

نظري کن به من، اي دوست، که ارباب کرم

به ضعيفان نظر از بهر خدا نيز کنند

حال بايد گفت: آیا سعدی و اوحدی را مشرک و کافر می دانید؟؟

این بزرگان ادب پارسی عالم تر به معانی کلام و دین هستند یا حضرتعالي؟

مضاف بر اين "اوحدی" در جای دیگر چنین گفته است:

حق اینها بدان که اربابند

مقبلان این دقیقه دریابند

آیا اوحدی بازهم شرک گفته است یا ارباب معانی دیگری نیز دارد؟

ملک الشعرای بهار در تصنیف مرغ سحر چنین گفته است:

ظلم مالک. جور ارباب

زارع از غم گشته بی تاب

شاعر محترم، به نظرتان آیا ملک الشعرا شرک گفته است و خدا رو ظالم معرفی کرده است؟!

جالب اینجاست امام خمینی بارها در صحبت های خویش کلمه "ارباب" را تکرار کرده اند؛

"اين ها كه جلوگيرى از كار شما مى كنند، مى خواهند براى ارباب هاى خودشان راه باز كنند مى خواهند ما را باز به آن ذلت زحمت بكشند"

ايشان درباره آمريكا در جای دیگر فرموده اند:

"انشاءالله خداوند همه شما را توفيق بدهد، مويد باشيد، خونسرد باشيد و خداوند شر اين ارباب ها را از سرما كم كند" صحیفه نور ج33 ص10

معلوم نیست صاحب اين رباعيات چگونه خویش را شاعر آئینی می داند، در حالی که حتی سخنان امام خمینی که معاصر با ایشان بوده است را نیز ظاهرا نديده است؟

روشن شد که ارباب دارای معانی متعددی هست. و اگر قرار باشد مراد از ارباب مقام الوهیت باشد باید دلیلی برای این ادعا موجود باشد. شکی نیست که مراد از ارباب در اشعار و روضه های امام حسین عليه السلام سرور و آقا می باشد همانگونه که بزرگان فن هم بارها گفته اند.

اما معناي رب و ارباب در لغت عرب از زبان ابو منصور اينگونه آمده است:

 والرَّبُّ يُطْلَقُ في اللُّغَة على المَالِكِ والسَّيِّدِ والمُدَبِّرِ والمُرَبِّي والمُتَمِّمِ وبالَّلامِ

تاج العروس ج1 ص504

علمای اهل لغت هم در مورد ارباب گفته اند:

" أرباب " وهى كلمة تطلق على سيد القوم وشيخ القبيلة

مجلة مجمع اللغة العربية بالقاهرة ـ الأعداد (81 - 102)

بارها در منابع اسلامی اعم از شیعه و سنی "ارباب" به معنای صاحب، مولا و سرور آمده است؛

كانوا أربابَ إبلٍ

القران العظیم طبرانی

الأرض (الموات التي لا أرباب لها)

فقه الصادق ج11 ص25

برادر بزرگوار که خودتان را شاعر آئینی می دانید و تابع فرامين رهبري آيا  تا به حال از خویش پرسیده اید که لوازم ضروری کار شما چیست؟

آیا کسی می تواند ادعا کند که شاعر آئینی است ولی در مباحث دینی اطلاعاتی نداشته باشد و فقط بر اساس شنیده های بی اساس شعر بگويد و اختلال در اذهان ايجاد كند؟

آیا کسی می تواند شاعر آئینی باشد بدون مراجعه به لغت نامه ها و کتب علمای اسلام؟

برادر محترم، شعر آئینی فقط چینش قافیه های زیبا در کنار هم نیست، بلکه باید اشعار برخوردار از مفاهيم عميق اسلامي باشد، همانگونه که مقام معظم رهبری فرمودند:

شعر آئينى را متكى و مستند كنيد به اين معارف حقه‌ى الهيه

۱۳۹۰/۰۳/۲۵ بيانات ايشان در ديدار جمعى از شعراى آئينى

به راستی شما که اسم خویش را شاعر آئینی گذاشتید نه تنها اشعارتان مستند به معارف حقه ی اهل بیت عليهم السلام نیست، بلکه جاي تاسف است كه از ادعاهای وهابیت برای تخریب دستگاه اهل بیت عليهم السلام بهره برده و گويا مسير آنها را رفته ايد!

به نظرتان همين كه گروهی از شعرا بعد از انتشار این شعر به تشویق شما كايت است و به معنای ارزش والای این اشعار است؟

به نظر حقير این حمايت خبر از آن دارد که بسیاری از بزرگان شعر آئینی کشور هم يا سوادشان ناكافي است يا معناي اشعارتان را نفهميده اند!

صواب آن است كه قبل از سرودن شعر دامنه مطالعات دینی خویش را افزایش داده و آنها را به محضر علماي دين عرضه کنید و بعد به  انتشارش فکر كنيد.

"فبشر عباد الذین یستمعون القول فیتبعون احسنه"

امضاء: مصطفی جوادی نسب

مدیر پایگاه علمی تحقیقاتی گفتگوی آرام میان شیعه و سنی

www.shia-sonni.com